Achtergronden 4 - Linde Gadellaa

Linde Gadellaa – Overspoelde wereld

Als het vuur komt, is de stijgende zee wellicht onze redding. Ik ben als het gaat om de opwarming van de aarde en de stijging van de zeespiegel, een optimistische pessimist. Ik bedoel daarmee dat ik denk dat we al te laat zijn om dat doemscenario te voorkomen, maar zie ook kansen: wat als de stijgende zeespiegel de wereldwijde bosbranden in de Nederlandse Maria Peel, Australië, de Russische Taiga en de Amazone zou kunnen tegengaan? Maar hoe de toekomst ook komt, ik wil daar met mijn werk over fantaseren.
Ik heb eerder een serie van zeven fotogrammen gemaakt over de aartsvijanden water en vuur, de bosbranden en de stijgende zee. Overspoelde wereld is de laatste (57 x 80 cm).

De techniek van fotogram is de oudste fotografische techniek. Je maakt gebruik van fotografisch, lichtgevoelig papier en legt daar in een donkere kamer objecten op. Dan zet je de belichting aan, een zeker aantal seconden. Dan leg je het papier in ontwikkelvloeistof. Waar het licht het papier niet of minder heeft geraakt, daar blijft het wit of wordt het grijzig. Door transparanten en gebruik van objecten krijg je allerlei variaties. Ik boetseer allerlei objecten en heb een kast voor materialen die ik hiervoor gebruik en ik loop ook buiten en in tweedehandswinkels of het bos met een oog voor bijzondere materialen.
In dit geval heb ik een onderwaterwereld gecreëerd, met – als je fantasie je dat laat zien – zwemmende visvormen, nieuw of ons onbekend. Je kunt in de vormen links een overblijfsel bedenken van verlaten overspoelde karkassen van gebouwen van een stad. Ik vind het fascinerend als ik lees over hoe mensen eeuwen geleden wilde dieren beschreven. In oude prentenboeken boeken over wilde dieren bestond een neushoorn of giraf naast een eenhoorn of zeemeermin.  Ze hadden bijvoorbeeld nooit een neushoorn gezien, dus alle vier de dieren konden even goed echt zijn. Het ene bestaat werkelijk, het ander niet. Deze fotogram is voor mij een eventueel toekomstbeeld, de toekomst geeft me nu de mogelijkheid om via mijn fantasie op ontdekkingstocht te gaan. Ik maak dieren die misschien ooit gaan bestaan.

Het mooie aan de techniek vind ik ook dat ik in beginsel driedimensionaal werk en een tweedimensionaal resultaat bereik, dat in je beleving weer driedimensionaal tot leven komt. Ik leg namelijk op het papier ook objecten die ik zelf maak. Die reële ruimtelijkheid geeft diepte en laagjes aan het uiteindelijke werk.
Via Photoshop bewerk ik de foto's. Ik maak er een negatief van, zodat alles zwarten witten worden en alle witten zwarten en ik geef ze kleur; ook deze fase doe ik zorgvuldig en minutieus. De afdrukken verkoop ik.

Ik heb als achttienjarige een jaar in de jungle van Peru gewoond. Ik was een jaar op vrijwilligerswerk in een kindertehuis, in een dorpje in de buurt van Pucallpa. Ik heb daar prachtige ervaringen opgedaan en ook veel levenslessen geleerd. De eerbied voor de natuur had ik al, maar die is daar zeker versterkt. De gastvrijheid en de kunst van het ontvangen heb ik in mijn hart meegenomen, net als de liefde voor de mensen en het land. De cultuurshock kwam bij terugkomst. De drukte hier en ook de rijkdom, het heeft een tijd geduurd voordat ik daar weer mee om kon gaan.

Een van de dingen die ik heb geleerd van mijn reis, is dat je zomaar ergens anders opnieuw kunt beginnen. In een vreemd land met mensen die je niet kent, je kunt gewoon weer een leven opbouwen. Dat is ook wat ik wil laten zien met deze fotogrammen: ook al gaat straks alles mis, wordt alles anders, raken we van alles kwijt en verandert ons leven dramatisch…. als je nieuwsgierig bent en flexibel, dan ben je in staat om je aan te passen aan een nieuwe situatie. Of je nu moet leven met zeemonsters, vriendelijke waterreuzen of een weg moet vinden binnen de verbrande bossen. 

Momenteel is mijn werk (tot het einde van deze lockdown) nog te zien in de etalage van de bibliotheek van Almere Haven.
www.lindegadellaa.nl