Achtergronden 17 - Tessa van Vredendaal

Tessa van Vredendaal – Thuis

De tekeningen die ik vorig jaar van mijn huis in Almere heb gemaakt, hebben een jaar later een diepere betekenis gekregen. Eerst was het een particuliere bezigheid. Tekenen is gewoon heel fijn om te doen, een manier van geconcentreerde ontspanning. En ik tekende wat ik om me heen kon zien. In die periode moest iedereen door corona gedwongen thuisblijven. Er zullen vast mensen zijn geweest die daar boos van werden, gefrustreerd, recalcitrant… ik heb gelukkig het positieve gevoel erbij gevonden. Op de tekeningen staan de dingen die me in die maanden omringden. Mijn spullen! Mijn plantjes, mijn gitaar, mijn gele kastje vol met oude brieven, kaartjes, nostalgie. De tekeningen kunnen ook anderen op het idee brengen om goed te kijken naar het kleine, het intieme. We denken misschien dat die paar hoogtijdagen belangrijk zijn, maar de meeste tijd die we doorbrengen is doodgewoon! Heel gewoon tussen je eigen spullen. Als je daarvan kan genieten, dan ben je een gelukkig mens.
De tekeningen zijn verbonden met deze coronaperiode. Als ik ze een paar jaar geleden gemaakt had, dan zou ik ze anders bekijken.

De diepere laag kwam later. In november ben ik naar Zuid-Frankrijk verhuisd. De ouders van mijn vriend hebben daar een camping en wij kregen de kans om mee te gaan en mee te doen. Die kans grepen we!
Nu kijk ik naar de tekeningen en denk met weemoed terug aan dat eerste huis van 30 vierkante meter, die plek waar ik vier jaar heb gewoond, die plek waar ik op mezelf leerde te vertrouwen, waar ik volwassen werd. Mijn eerste eigen thuis. Die plek en die fase heb ik achter me gelaten. Dat proces van loslaten is verbonden met die tekeningen.

Het geluk dat ik hier in Frankrijk vind, is groot. De kansen waar ik vroeger van droomde, krijg ik hier in mijn schoot geworpen. De warmte waar ik van hou, de vrijheid om als ik die behoefte voel zonder druk lekker te tekenen, het eigen huis wat we hier bouwen, de keuken die ik run, de stilte van de avond, de natuur. In Almere was ik bezig met het opzetten van een tweedehandskledingbeurs. Wie weet kan ik dat hier misschien ook wel voortzetten. Ik kan hier misschien wel mijn eigen galerie bouwen. Er is hier veel ruimte en er is zoveel mogelijk.

Aan de andere kant mis ik Almere. Mijn netwerk was al aardig gegroeid en ik voelde me goed in de wereld van kunstenaars. Mijn huis loslaten kon ik doen, maar Almere loslaten wil ik nog niet. Dus ga ik zoeken naar een manier om een brug te slaan tussen beide plekken. Welke vorm die brug krijgt, weet ik nog niet, maar ik zal hem vinden.