COMMUNITY ART

ER WAS EENS Project

Marisja van Weegberg met groep 8 van basisschool de Fontein te Lelystad.

Toen ik Juf Judith benaderde, van groep 8 basisschool de Fontein, met  de vraag of haar klas mee wilde en kon werken aan een community art kunstwerk voor het Natuurpark, reageerde zij erg enthousiast.

16 mei ben ik naar school gegaan en hebben we met elkaar gesproken, gebrainstormd, getekend en geschreven naar aanleiding van het thema: Er was eens …

Goed en Kwaad

Onderwereld / Mystieke, magische wereld

Oorlog / Vrede

Held / Nare wezens

…

Ik was blij dat er even wat tijd tussen zat om het ontwerp te kunnen maken: dat had nog best wat voeten in de aarde. Het idee was heel veel bloemen te maken van keramiek en deze te leggen in een vorm van ‘het kwaad’. Daarvoor had ik mensen nodig die mij zouden kunnen helpen met stoken en glazuren omdat ik zelf weinig kaas gegeten heb van de keramische processen. De tijd bleek te kort, en de agenda’s al te vol, om dat idee te kunnen realiseren.

In twee dagen moest ik het roer / ontwerp omgooien.

Opnieuw bekeek ik alle tekeningen en schrijfsels…

De kinderen hadden, naast bloemen, ook vaak huisjes getekend.

Nou wil het dat ik ontzettend van huisjes hou ...

Het thema goed en kwaad vertaald naar de onderwereld en de magische wereld vond ik een mooi uitgangspunt.

Ik heb toen een ontwerp gemaakt van een krakkemikkig huis, aan de buitenkant helemaal druipend zwart gemaakt.

Uit het dak komt een soort antenne die richting de hemel gaat: ze maakt / symboliseert de verbinding tussen de wereld van het kwaad en de magische wereld.

Op 31 mei ben ik naar school getogen met een hele berg hout overal vandaan gehaald. Als je mensen aanspreekt heeft bijna iedereen nog wel ergens een plankje of een latje staan.

De kinderen vonden het ontworpen beeld mooi en konden niet wachten om aan de slag te gaan.

Vanaf dat moment zijn ze in de weer geweest met zagen, hamers, spijkers, schroeven, boormachine, decoupeerzaag …

Iemand kwam met het idee om de binnenkant van het huisje te beschilderen met het interieur. Er zijn gordijntjes genaaid enzovoorts.

Zij hebben de taken verdeeld, overlegd over de opbouw van de constructie van het dak, bedacht wát ze zouden schilderen, de stof van de gordijntjes uitgezocht.

Ik heb ze begeleid waar nodig, geholpen met een decoupeerzaag om te gaan, af en toe meegedacht als ik zag dat het lastig werd met de constructie maar voor mij was het vooral een proces van loslaten en hen het vertrouwen geven dat ze het kunnen en dat het huis hun huis is!

En het is goed hoe het huis er ook uitziet: het hoeft niet perfect te zijn, het moet juist een beetje eng en spookachtig zijn.

Als je na 5 juli  ’s nachts het natuurpark in gaat zal er in ieder geval één lichtje branden, in het huisje: wie zal daar wonen en zó laat nog wakker zijn???

Straks gaan we de antenne maken: dit zal meer begeleiding en structuur vragen omdat ik wil dat deze netjes is en strak van vorm.

We hebben nu 2 ochtenden en één hele dag gewerkt, hierna hebben we nóg twee ochtenden en een hele dag voordat we het beeld op 3 juli in het Natuurpark gaan plaatsen.

Dat wordt nog even stevig doorwerken!!