Aanland dat ooit mijn water was

110x100 cm

Gedicht bij het schilderij
‘Aanland dat ooit mijn water was’

Hier begraven ligt het water,
onbegonnen land en lege
velden, havenloze streken
verf en alle lucht is adem.

Niemand kent de aarde
voor de mensen die het weten
hebben uitgedacht. De wegen
die naar kennis leiden, zijn van later.

We moeten met de voeten bloot om
terug te lopen, naar beneden,
om ons weg te laten zakken in de bodem.

We komen daar onszelf tegen:
resten, as en hout, verdronken boten.
Daar begraven ligt ons leven.

Hein Walter