Carrousel Henk Vermij
Donderdag 10 januari - 16.00 uur
De Muren van Archipel - POËZIESTRAAT 360 , 1321 HZ ALMERE
Opening Kunst Carrousel Literatuurwijk
24 kunstwerken van Almeerse kunstenaars waren verspreid over 24 adressen in Almere Literatuurwijk. De Carrousel draaide een jaar lang elke maand. Na elke maand gaven de deelnemers achteraf hun feedback: wat vonden ze van het kunstwerk waar ze een maaand naar gekeken hadden. Al die reacties zijn verzameld en maken deel uit van de expositie. Het gezegde ‘Smaken verschillen’ blijkt helemaal waar!
Werken van Siemen Bolhuis, Witho Worms, Maryoke, Andreas Goewie, Ninette Koning, Ismi Noersmando, Marleen van der Linden, Frea Lenger, Jan Coenen, Ko van Velsen, Paul Knoflach, Henk Vermij, Hein Walter, Stefan Damman, Kirsten Roth Koch, Myriam Weisz, Lucette Tros, Sylvia Heerschop , Truus Kranenveld, Louise Gregoire, Mary Fontaine, Agmon van Veen, Franz Wilhelm en Arnold Jongkind.
Een van de 24 kunstwerken is het schilderij 'Trein in Duitse stad' van Henk Vermij.
Hieronder de reacties die de deelnemers gaven op het werk.
U kunt hieronder ook uw reactie geven.
Deelnemer 1
Het werk laat een bruin-gele bochtige straat zien, waar linksachter een trein rijdt/staat? Links lopen haastige mensen, je ziet ze van achteren en ze zijn op weg naar de trein. Rechts is het rustig: er staat iemand voor een huis en er staat een man achter een kar. Dit contrast tussen activiteit en rust is wel mooi.Verder zie je links hoge gebouwen, geel-bruinig, met zwarte ramen. Dit donker contrasteert met de huizen aan de rechterkant, die zijn lichter van kleur.
Over het geheel genomen spreekt er activiteit uit het werk. Dit komt vooral door de rook uit de trein en de rook of dwarrelingen? rondom de wielen.Het bruin valt op, en de rook van de trein. Het lijkt een Wild-West stadje, soberheid, zand waait door de straten.
Wat vreemd is, en dit valt ook onze bezoekers die het schilderij bekijken op, dat is de trein: deze rijdt over rails die direct in de straat liggen. Hoe zit dat? Of zou het soms een tram zijn? En hoe zit het met de mensen? Ze lopen vlakbij de trein, worden ze niet overreden? Remt de trein? Of gaat de trein juist de andere kant op? Dat is wel intrigerend. Het is leuk om daarover te praten.
De mensen zijn met grove streken geschilderd, geen details van kleding, of haar. Er spreekt een zekere snelheid uit. Ook de gebouwen zijn snel geschilderd, de ramen zijn vlugge donkere verfstreken. Deze manier van schilderen spreekt wel aan.
Waarschijnlijk heeft Henk Vermij een sfeerbeeld willen maken, van een stadje dat hij ooit eens ergens heeft gezien, in het echt, in een film of in een droom.Misschien gaat het over de komst van de eerste trein, het belang van een treinverbinding, de invloed daarvan op mensen: haastige mensen en anderen die de haast bekijken?
Dit schilderij zijn we niet anders gaan bekijken in de loop van de weken.Dit werk zouden we niet zelf hebben uitgekozen, vooral vanwege de kleur. Het is ons te eentonig. Als er ergens wat blauw of rood te zien was, dan zou je oog daarnaar toe worden getrokken.
Deelnemer 2
Weer heel wat anders dan vorige maand. Een reisimpressie, zo zag ik op de website van de kunstenaar - Aankomst van de trein in Istanbul-. Geschilderd in tertiaire kleuren en heel schraal opgezet. De figuren zijn vaag gehouden net als de omgeving. Het schilderij hangt in de kamer maar ik realiseer me na een tijdje dat ik er steeds langsloop zonder dat het mij aantrekt ernaar te gaan kijken. Dat gevoel blijft jammer genoeg hangen. Het blijft voor mij een oppervlakkig en wat saai schilderij zonder enig Turks gevoel erbij ....
Deelnemer 3
Een schilderij. Want nadrukkelijk met verf tot stand gebracht. Kwaststreken, uitlopers, gedroogde druppels. Sepia. Mont Martre, maar dan meer. Groter vooral. Een stoomtrein. Figuren. De belijning van gebouwen. Waarschijnlijk een herinnering van de schilder. Een schilderij dat ons passeert.
Deelnemer 4
Het idee, een warm sfeervol en nostalgische beeld van een oude stad waar een trein doorheen rijdt, vind ik goed. De sepiatoning en de impressionistische techniek passen daar goed bij. De uitwerking en de afwerking laten naar mijn idee nog veel te wensen over. In de eerste plaats is het vreemd dat een trein zo dicht bij de huizen over de straat kronkelt, waarbij de mensen nog rustig voor de aansto(r)mende wandelen. Ten tweede is de afwerking naar mijn smaak te grof en weinig subtiel, met name de dikke donkere horizontale en verticale strepen die de ramen voorstellen halen de balans uit het schilderij. En ook de trein mist naar mijn idee elke vorm van subtiliteit, het is een zwarte bijna amorfe vlek. Sommige delen van het schilderij komen goed uit de verf, zoals huizen in de achtergrond, dames met parasol en wagons, maar andere delen niet, zoals de personages linksonder en de vorm van de huizen aan de rechterkant van de straat (en uiteraard) de eerder genoemde ramen links en de locomotief. Tot slot is het ook jammer dat het schilderij geen lijst heeft, dat is ook een gebrek aan afwerking.
Deelnemer 6
Eerste kennismaking was verrassend, een trein dwars door een straat, dat zie je toch nergens! Niet een erg kleurrijk doek, beetje mistroostig maar dat wordt wel enigszins gecompenseerd door de lichte kleuren. Het is wel een schilderij dat vragen oproept. Waar is dit? Speelt het zich af in het verleden? Of in een ander land? Is het een echt tafereel of is het ontsproten aan het brein van de kunstenaar? De stoomtrein doet niet hedendaags aan dus mijn gevoel plaatst het schilderij ergens begin vorige eeuw.
Wat ik knap vind, is de manier waarop het geschilderd is. Je ziet duidelijk de hoge gebouwen, de mensen die naar de trein lopen, de trein die stoom afblaast, een man die achter een kar loopt en twee wachtende mensen op de voorgrond waarvan de man een sigaar lijkt te roken. Als je dichtbij kijkt, zie je dat er is gewerkt met strepen en vage contouren en kleuren die in elkaar over gaan. Ineens is het figuurtje wat net nog duidelijk een man in pak was, gereduceerd tot een verzameling strepen en vegen, terwijl het weer een figuur wordt als je het grote geheel van een afstand bekijkt. Eenvoud wordt zo toch een complex geheel. De stijl van schilderen spreekt mij erg aan, maar dit specifieke schilderij niet zo. Ik zie liever wat meer kleur en ook het tafereel spreekt me niet zo aan.
Deelnemer 7
Ook een mooi schilderij, wat drukker dan de vorige, Ik krijg er een thuis gevoel bij, heb vroeger ook in een dorp gewoond met de ouderwetse trein voor ons huis, stukje nostalgie! Het zou zelfs ook Tsjechie kunnen zijn, met de tekening van de huizen, bruin gestreept!
Deelnemer 8
Impressionistisch in aardkleuren geschilderd. Zeer vlotte toets met zeer dunne verf. Geeft wel de sfeer aan, maar komt nogal nonchalant geschilderd over. De verfdruipers hangen er nog bij. Schilderij nodigt wel uit om details te ontdekken. Niet onaardig en wel geschikt voor bepaalde interieurs.
Deelnemer 9
Het is een wat slordig gemaakt werk waaraan het lijkt of er niet verschrikkelijk veel tijd aan is besteed. Er zitten zelfs aan de rechterzijde bij een raam leksporen van de verf. Het heeft iets weg van een studie als voorbereiding op een groot meesterwerk. Desalniettemin is het niet onaardig om naar te kijken. De ruwe vorm van de figuren ademen een prettige sfeer uit. Het lijkt een voorstelling van het einde van de 19e eeuw. Het biedt de kijker de mogelijkheid er een Casablanca-achtige droom bij te creëren en zichzelf in deze oude wereld onder te dompelen. Omdat de personen en objecten zonder details zijn weeggegeven kun je als kijker deze naar hartenlust invullen. Mijn dochter kreeg er een “Pietje Bell” gevoel bij. De kwajongen kan ieder moment de straat oversteken waarbij hij lachend onder zo’n zwart-wit geruite pet met een gestolen appel wegrent.
Deelnemer 10
Het is een realistisch schilderij, maar niet heel detaillistisch geschilderd. Sterker nog, wij hadden de indruk dat de rechterhelft van het schilderij nog niet af was (ook een veel gehoorde opmerking van bezoek). De zwaarte van de vlakverdeling ligt duidelijk links. De trein op zich is goed geschilderd, de rest… voegt eigenlijk niets toe aan het beeld. De titel vertelt dat het een Duitse stad is, wij hadden het idee dat het plaats in de koloniën was ergens rond 1900. Waarom? Waarschijnlijk de suggestie van de kledingstijl en het kleurgebruik. Qua schildertechniek vinden wij het ook geen sterk schilderij. Wij hebben niet een bepaald gevoel bij dit schilderij gekregen.