Tijdlijn

Ten slotte is er de melancholie, de terugblik, de berusting, de troost. De tijd is verstreken, het zit er bijna op.

Het laatste luik van 100 x 70 cm uit een zesluik dat een tijdslijn weergeeft van jong, vooruitkijkend naar wat komen zal, tot oud, terugkijkend naar wat is geweest. Van hoop en vertrouwen tot berusting. De kleding, de hoedjes, de mensenmassa buiten, de wereld om ons heen verandert amper. Wij worden oud.

Als kind kijk je verwachtingsvol vooruit naar een vreemde wereld die onvoorspelbaar is en als oudere kijk je verbaasd terug naar een leven vol vreemde wendingen en achteraf gezien verrassende keuzes. Op de achtergrond draait de overvolle wereld door alsof er niets is gebeurd.