Ronald Boonacker signeert
Ronald Boonacker signeert in kunstuitleen Lelystad
Op zaterdag 23 maart van 13.00 – 16.00 in de kunstuitleen, gevestigd in de Kubus signeert Ronald Boonacker zijn onlangs verschenen boek “Gedroomde Landschappen”. Het boek, hardcover en 94 pagina’s dik omvat al zijn zeefdrukken van 1998 – 2013. Ronald kennen wij als een flamboyante en vriendelijke kunstenaar. Iedereen wordt ook vrolijk van zijn door de zon gekuste werk. Daarom willen wij graag dit prachtige boek voor de prijs van € 22,50 met al die tijdloze landschappen vol schoonheid en herinnering onder de aandacht brengen. Op onze website www.kunstuitleen-flevoland.nl vind u een interview over deze kunstenaar en een aantal afbeeldingen van zijn zeefdrukken. Op genoemde datum staat de wijn klaar. Bij aankoop van het boek ontvangt u een lot waarmee u meedingt naar een prachtig glaswerk van Kosta Boda.
Interview met Ronald Boonacker, kunstschilder
Hoe lang schilder je al:
Ik ben zogezegd een laatbloeier. Als kind was al was ik heel creatief. Zo lang ik mij kan heugen droom ik ook in kleur. Vanaf mijn 17e heb ik gereisd en na mijn dienstijd ben ik de reiswereld in gerold. Overal ben ik geweest, leefde ook al reizende jaren vanuit een koffer. Voor het eerst in Rome, Florence en Venetië, bracht ik mijn liefde voor de kunst tot uitdrukking door het geven van kunstlezingen. Al die boeiende ontmoetingen, ervaringen, impressies heb ik als foto’s in mijn hoofd opgeslagen. Vanaf mijn veertigste wilde ik iets anders, gooide het roer om en ben toen aan twee opleidingen begonnen, één in de film- en één in de kunstwereld. Het laatste bleef over en duurt nog steeds. Vanaf mijn 43e schilder ik de zon, de immense schoonheid en de onmetelijke grootheid van de natuur.
Waar of door wie ben je opgeleid:
Ik ben een autodidact. In 1998 en 1999 heb ik privéles gehad. Wat ik daar vooral geleerd heb, is kijken, kijken en nog eens kijken. Al heel snel had ik mijn eigen stijl gevonden. ik kreeg de smaak van het schilderen zo te pakken dat ik mij in 2000 in Spanje vestigde om daar ongestoord mijn gang te kunnen gaan. Het lukte me ook al heel snel om mijn doeken te verkopen. In 2001 teruggekeerd in Nederland, opende ik een galerie in Amsterdam. Mijn uitgever zorgde dat binnen de kortste keren mijn werk, 125 stuks, als zeefdruk verkocht werd en Jacq Bouten in Baarlo drukte ze, evenals de vele drukken die daarna zouden volgen. Ondanks het succes viel mijn galerie, gevestigd in een drukke winkelstraat in Amsterdam, tussen al die vele winkels gewoon niet op. Via een bevriend echtpaar ben ik in Giethoorn terechtgekomen waar een nieuwe galerie geopend werd. Deze liep meteen goed. Helaas gingen mijn vrienden scheiden. Ik kreeg nauwelijks de tijd om een nieuw plan te bedenken, toen ik het geluk aan mijn kant kreeg. Stop Aids Now!, benadert elk jaar drie kunstenaars om de ArtBag te ontwerpen. In 2009 heb ik 40.000 tassen kunnen verkopen met daarop mijn zeefdrukken Lago di Garda I en II. Dit leverde enorme naamsbekendheid op. Na een succesvolle galerie in Ootmarsum te hebben gerund, werd het net als in de rest van galerieland even stil. Thans is mijn werk door heel Nederland in kunstuitlenen te vinden. Hierdoor heb ik mijn handen vrij en kan ik mijn liefde voor reizen en schilderen beter combineren, want in het schilderen ligt mijn hart. Inmiddels is mijn boek “Gedroomde Landschappen” verschenen. Vierennegentig pagina’s dik met daarin al mijn zeefdrukken van 1998 - 2013. Het zijn “tijdloze landschappen vol schoonheid en herinneringen”.
Welk materiaal en welke kleur heeft je voorkeur:
Ik werk het liefst met acryllaten en 22 karaats bladgoud. Mijn werken bevatten tenminste een rode, blauwe of gele kleur met krachtige accenten in bijvoorbeeld bladgoud. Mensen worden ook gewoon vrolijk van mijn werk. Mijn beeldtaal is vrij constant en dat bevalt mij wel. Ik schilder het liefst landschappen. Ook maak ik ze in witten en zwarten en alle nuances daartussen in. Daar gaat wat meer rust van uit. Op dit moment ben ik bezig met tekenen. Pastels op Japans papier. Kleine werken die makkelijk mee te nemen zijn.
Hoe vaak schilder je en wat is daarvoor de juiste stemming:
Het hangt af van het moment, de periodes, waar ik ben. Soms heb ik geen zin om te schilderen. Aan kunstenaars zitten nu eenmaal geen knoppen. Het allerbelangrijkste is rust. Ze moeten me soms gewoon met rust laten. Het doek, het landschap moeten dan gaan praten. Ik schilder ook nooit buiten waar ik afgeleid kan worden door wat dan ook. Mijn ateliers in Amsterdam en Acapulco zijn de plekken waar ik werk. Mijn partner komt daar ook vandaan. Met een heleboel familie optrekken daar in dat warme Mexico bijvoorbeeld is heel gezellig. Heel rustig en vreedzaam ook.
Wie is je favoriete kunstenaar en exposeer je wel eens:
Henri Matisse, de meester van de kleur en Gustav Klimt die werkelijkheid en illusies met elkaar verbindt, zijn mijn voorbeelden. De vlakverdelingen op mijn doeken, het expressionisme wat zo kenmerkend voor Noord-Europa is, mijn interesse voor mensen, die atmosfeer vind je terug in mijn werk. Exposeren, dat heb ik gedaan en doe ik nog steeds maar op een gegeven moment ben ik de tel en de plaats waar, kwijt geraakt. Op de één of andere manier weten mijn schilderijen mensen te vinden. Het is ook wel prettig dat ik mijzelf niet meer hoef te bewijzen.
Wat zijn je artistieke aspiraties:
Mijn werken zijn zoals ze zijn. Er zit ook geen boodschap in. Ik leef in het nu en dat nu is bijvoorbeeld Ameland. De drang om te reizen gaat er ook wat af. Gewoon oud worden en gezond blijven, samen met mijn partner is mijn wens. Verder ben ik dankbaar voor mijn vrijheid, in Nederland het land waar ik met passie kan zeggen wat ik wil. Ik ben er best trots op. ik heb het allemaal zelf gedaan.
Rachel de Haan, Lelystad, februari 2013.