2005 - Vuur bij Koud water, thema Het Vindingrijk

Vuur bij Koud Water, thema Het Vindingrijk

Kunstenaars: Mariël Bisschops, Sacha Janzee, Michel Bongertman, Anthea Simmonds, Willem Hoogeveen, Baltus Wigersma, Marja Timmer, Sonja Rosing.
Tekst Hein Walter. Foto's Fred van Welie.

Vrijdag 30 December 2005 was een bijzonder koude dag. Het KNMI had de hele dag ongekend verontrustende weersberichten de wereld in gestuurd, waarin gewaarschuwd werd voor sneeuwstormen en ijzel. 
Die vrijdag was ook de dag waarop het project  'Vuur bij koud water' stond gepland, het jaarlijks terugkerend vuurevenement aan het strand langs de Houtribweg in Lelystad. Het evenement waarvoor veel publiciteit was geweest, in kranten, televisie en radio, en waarvoor 5000 flyers in Flevoland waren verspreid; het evenement waaraan niet alleen 9 kunstenaars zouden meewerken maar ook een 40-tal vrijwillige vertellers en zangers.
Het regende die dag afmeldingen… de ene na de andere vrijwilliger belde ons om te zeggen dat zij of hij zich zou houden aan de raad van het KNMI om niet de weg op te gaan.

Maar de kunstenaars lieten de bezoekers niet figuurlijk in de kou staan: het evenement ging door  al moest de zang, door de vele afzeggingen, worden gecanceld.

Om 17.00 uur werd het grote vuur ontstoken en werd er een begin gemaakt met 'Vuur bij Koud Water', dat dit jaar als ondertitel Het Vindingrijk had: een sprookje over een land waarin de mensen op zoek gingen naar de verdwenen Passie. Een zoektocht langs 8 kunstwerken, gemaakt door de 8 kunstenaars en beschreven door een dichter, voorgedragen door een aantal vrijwilligers.

Aan het eind van het sprookje komen we gezamenlijk tot de conclusie dat de plaats waar passie te vinden moet zijn, niet gevonden is, maar dat de zoektocht geweldig was!

En inderdaad, het was een bijzondere uitvoering van het project. De kou en de wind, die misschien toch harder was dan de door het KNMI verwachte windkracht 4, versterkten de ietwat chaotische toestand op het strand waarbij de bezoekers niet altijd wisten of ze moesten kijken of luisteren of zelf, als ze gehoor hadden gegeven aan de oproep, met de meegebrachte lepels op deksels slaan. Maar gepassioneerd was het zeker.

Na een uur, de wind deed de kunstwerken sneller branden dan voorzien, was het spektakel klaar en vertrokken de ruim 300 bezoekers koortsachtig naar warmere plaatsen. De tekst kregen ze achteraf allemaal mee, zodat ze thuis, bij het haardvuur of centrale verwarming, konden nagenieten.