Lieve Liesbeth,
Er zijn vele stiltes. Die van het verdriet en die van de ontzetting. Die van het begrip en van de verzadiging. Van het geluk ook, het intense, eeuwige, moment. Is het niet altijd een moment. Het moment, het nu, waar we zijn. In de uiterste ontroering, in de scheurende ontzetting van, dood, weg, altijd weg,