Achtergronden 13 - Floor Schothorst

Floor Schothorst – Eros en Thanatos

Ik geef liever geen titels aan mijn tekeningen, omdat mensen door een titel niet meer onbevangen kijken. Ze gaan dan zoeken, met hun hoofd, naar wat het allemaal betekent, alsof mijn tekeningen puzzels zijn die opgelost kunnen worden. Ik heb het liefst dat mensen met hun gevoel kijken, dat ze de vormen op zich in laten werken. Dan ervaren ze de kracht die mijn tekeningen uitstralen.

Deze twee tekeningen die een eenheid vormen, heb ik wel titels gegeven. Eros en Thanatos. Ik heb niet zozeer een portret gemaakt van deze twee Griekse goden, maar ik heb getekend waar ze symbool voor staan, namelijk de liefdes- en de doodsdrift, ik geloof de twee heftigste emoties die we kennen en die ons leven bepalen. De lijnen lopen aan beide zijden van het papier zo, dat het niet uitmaakt of je de een links of rechts van de ander hangt, het loopt altijd door. Er ontstaat daardoor een oneindigheid en ongrijpbaarheid waar ik de kriebels van krijg, in goede zin.

Het zijn grote tekeningen. 5 meter hoog. De tekeningen overweldigen je als je er voor staat. Je moet wel tegen ze opkijken. Daarmee wordt al meteen je gevoel aangesproken. Ze zuigen je als het ware naar binnen. Vervolgens verdwaal je in de golven en plooien, in de zwarte en witte velden.

Het zijn organische tekeningen. Sommige mensen zeggen dat ik abstract werk, maar dat ben ik niet met ze eens. Ik teken ruimtelijk en maak vormen en afbeeldingen van organismen die we niet kennen of herkennen. Het zou huid kunnen zijn wat je ziet, maar ook door het water gladgeschuurde stenen of iets anders wat ik niet kan benoemen. Ik heb ook wel eens gehoord dat iemand dacht dat ik de binnenkant van een lichaam had getekend. Dat is een mooie gedachte. En misschien heb ik zoiets ook wel eens gevoeld terwijl ik tekende.

Ik heb geen vooropgezet plan als ik begin, geen schets. De tekeningen groeien onder mijn vingers. Mijn dan zwarte vingers! Want om het diepe zwart te krijgen, moet ik het zwarte pastel in het papier wrijven. En om tegelijk de lijnen straks te houden en het papier wit… dat vraagt om geduld, concentratie en zorgvuldigheid.
Ik gebruik houtskool voor de grijze vlakken. Het mooie van dat materiaal is dat dat ook organisch is: een verkoold takje dat ik een nieuw leven geef. Houtskool is bovendien materiaal dat al eeuwen lang door kunstenaars gebruikt wordt. Die tijdloosheid krijg ik cadeau.

Deze tekeningen vragen om ruimte. Ik realiseer me goed dat niemand vijf meter hoge muren in zijn huis heeft, dus ik moet me richten op een hal in een bedrijf of in openbare gebouwen. Dus, wie interesse heeft… !