Bezoek aan Haarlem

Nu de lente zo lang op zich laat wachten en mijn verlangen om iets groens aan de dode takken te zien haast onhoudbaar wordt, ben ik gisteren naar Haarlem gegaan. Als het zachter en warmer was geweest had ik zonder twijfel voor mijn eigen tuin gekozen en gemist wat ik gisteren  heb gezien. Maar met deze kou bezocht ik liever planten in het museum.

Kansen genoeg hiervoor. Er zijn een heleboel aankondigingen van veelbelovende tentoonstellingen.

Allereerst bezocht ik het Teylersmuseum, waar het werk te zien is van P. J. Redouté (1759 - 1840), botanisch tekenaar. Onvoorstelbaar hoe die man kon kijken en tekenen. Zulke fijne rake weergaves.  En je staat er ook weer versteld van hoe mooi de plantenwereld is.

(Redouté leefde in de 18de eeuw. Er heerste toen een botanische rage. Uit alle hoeken van de wereld werden exotische en zeldzame planten naar Europa gebracht. Liefhebbers spaarden kosten noch moeite om hun tuinen en parken van de laatste nieuwigheden te voorzien en de natuur in kaart te brengen. Botanisch kunstenaars waren van groot belang om alle nieuwe kennis heel precies af te beelden, en niemand kon dit beter dan Redouté. Veel van zijn  bloemtekeningen werden gereproduceerd in kostbare boekwerken.)

Vervolgens bezocht ik het Frans Halsmuseum, waar nu de tentoonstelling te zien is van het werk van Frans Hals. Zeer de moeite waard. De kracht van Frans Hals is dat hij ‘ruw’ schildert, met losse rake toetsen.

Het museum is in het voorjaar altijd opgeluisterd met prachtig opgemaakte bloemenvazen. Ook dit jaar weer.  Jammer dat je er geen foto’s mocht maken. 

En tot slot nog de tentoonstelling van Keith Edmier in De Hallen.

Ook daar bloemen en planten. Onder andere, want er zijn ook beelden te zien van mensen. Vrijwel de meeste beelden zijn gemaakt van was en plastic. Als geheel ademt het eigenlijk een zware sfeer.

En toch desondanks is het inspirerend om dit allemaal te zien.

Nu maar hopen dat het snel wat warmer wordt.

Christian Wisse