De dag van de Verzuchting
De dag van de Verbeelding 26 mei t/m 1 juni
De dag van de Verzuchting
door Baltus Wigersma
Javaanse Jongens
Denkend over de dag was hij
al achter zijn adem gekomen.
Hij hangt wat voorover in zijn stoel
starend naar de ontbijttafel.
Hij schuift het irriterende zuurstof
slangetje recht neemt een
slok zwarte koffie.
De dag is begonnen en
nu er nog over schrijven.
De Javaanse jongens naast
de koffiepot kijken hem
verlangend aan en de eerste
beschuit gaat langzaam
naar binnen.
De sloffen schuifelen tot aan
de deur waar de krant op
de deurmat wacht.
De ochtendkrant is zwaar
van letters nare berichten.
Terug naar de stoel een
lange wandeling.
De tweede Javaanse jongen
sluipt stiekem naar binnen
met een slok gitzwarte koffie.
En nu nog schrijven pffff.
De scootmobiel wurmt zich naar
de kassa de dagelijkse boodschappen
rollen naar het einde van de band
de pinautomaat staat eigenlijk
te hoog om veilig de pincode in
te toetsen voor Javaanse jongens
moet hij naar de klantenservice.
Ze liggen nu geduldig
te wachten in zijn mandje
volle kracht naar huis.
De dag is nog maar
half vertrokken en nog steeds
geen letter geschreven.
Het vloeitje vouwt zich om een
Javaanse jongen en
als de vlam erin gaat
is er even tijd om aan
iets anders te denken het
avondeten belt nog net warm aan
straks weer Javaanse jongens
bij het journaal maar hij
heeft nog steeds geen
woord geschreven.
Het bed ligt hoestend op hem
te wachtenden midden in de nacht
neemt hij afscheid van de jongens.
De dag begint denkend
op adem te komen.
De krant ligt open naast
de sinaasappelsap en een
hardgekookt ei te wachten
de Javaanse Jongens liggen
buiten adem in de prullenmand
en als de krant gelezen en de
gordijnen geopend zijn schrijft de
pen een zin op het papier.
Het is een opluchting
P.s bruingebrande Javaanse Jongens masseren
nu zijn vermoeide ledematen
Reacties
slopend hoor, goed geschreven met een knipoog!
Slopend hoor, maar goed verhaal met een knipoog!
Een zucht van verlichting, als al scrollend die tekening tevoorschijn komt
Met een Indische moeder in een Indisch verzorgingstehuis brachten de Javaanse jongens me een moment op een verkeerd spoor. Nog eens gelezen. De ontmoediging is voelbaar. Maar na een lange dag van werken aan het ouder worden blijkt er nog steeds ruimte voor wie je oorspronkelijk was. Je bent nog niet verloren...
Mooi, ik zie het voor me... en ik sluit af met een brede lach...
Dank voor je mooie gedicht!
Mooi Baltus, lekker "luchtig" geschreven, mag ook wel na zo'n zware week. Ik slaak ook een zucht. De tweede week van de verbeelding voorbij. De tijd vliegt te snel om alles bij te kunnen houden. Wat leven we in een waanzinnige tijd. Met dank aan alle schrijvers, in het bijzonder aan Hein voor zijn inzet, inspiratie en idee. Ook weer voor je nieuwe Cunst. Ik probeer in juli weer aan te pikken!
.... ik sluit me bij de vorige spreker aan.... ik vond het de moeite waard maar ook erg veel... heb wel de woorden in mijn hoofd om te reageren maar wil het kort houden... en dat lukt dan niet altijd en dan is het weer tijd om..... alle zeven dank!!!
Dag Baltus, nog een late reactie van mij. Het bovenstaande maakt mij wel nieuwsgierig naar de man van die Javaanse Jongens...
1973, roken in de achtertuin naast de zwarejavaansejongensfabriek.Piet Hein straat, groningen.De groeten aan je longen.
Reactie toevoegen